تنها بازمانده

سر نهار بودیم؛ مامان گفت حمیده جواب مثبت دادن براش. ولی تمام خانواده ی داماد _مادر، پدر، برادر، خواهر_ در مسیر تهران-اصفهان در تصادف کشته شده اند!

فکر میکنم یکی از بدترین تجربیات همینه که تنها بازمانده ی خانواده باشی! یهو پشتت خالی میشه. عزیزترین افراد کره ی زمین برای تو، که دیگه هرگز تکراری براشون وجود نداره! کسانیکه واقعا خودتو برای خودت دوست دارند! نه برای منافع شخصی و هزاران دلیل منفعت طلبانه! 

دو سال قبل هم مشابه همین اتفاق برای خانواده ی همسر دختر عموم افتاد! تصادفات چه قربانی ای میگیره در ایران! وحشتناکه!

و یادم افتاد از یکی از کابران جیم که اونم در نوروز تصادف کردند و همه ی اعضای خانواده به جز این پسر مردند!

حتی تصورشم غیرقابل تحمله! 

چه حس و حالی داره این فرد؟ چه مقدار رنج، غم، حس گناه بازمانده، اضطراب و افسردگی رو تحمل میکنه؟؟